Schrijfster van
Verleden lang geleden
Natuurlijk gedacht
De aanleiding
Tijdens een hevige onweersbui in de warme zomer van 1975 kwam ik ter wereld. Ik groeide op in een fijn gezin met lieve ouders, grote zus en broer. Ik speelde graag buiten en had het talent om regelmatig in zeven sloten tegelijk te lopen. Op mijn 22e trouwde ik met mijn man John met wie ik nog steeds gelukkig samen ben. We hebben 3 kinderen maar de jongste is helaas te vroeg geboren en direct na de geboorte overleden.
Verleden lang geleden
Na deze ontijdige geboorte, veranderde mijn leven. Bij het afscheid ging veel mis waardoor er verwarring ontstond en het rouwproces ernstig verstoord raakte. Toen in deze kwetsbaarheid het verleden aan het heden gekoppeld werd, raakte ik steeds meer ontregeld en belandde in de psychiatrie. Dit was voor mij een wereld waarin het heel lang duurde voordat ik wist welke weg ik kon bewandelen om terug bij mezelf te komen.
Tijdens dit proces heb ik steeds mijn gevoelens opgeschreven in de vorm van gedichten en gedachten. Het zijn de emoties zoals die op het moment van schrijven waren. Niet altijd even genuanceerd maar wel puur en soms ook met de nodige zelfspot. Deze teksten zijn gebundeld in het boek ‘Verleden lang geleden.
“Want dan ineens,
als ik het niet meer verwacht,
gloort er licht aan de horizon.
De dingetjes veranderen,
de lucht kleurt langzaam oranje,
naar de zonnige zijde van het leven.”
Fragment uit het gedicht “Bijna Nabij” uit het boek “Verleden lang geleden”.
“Ik zweet als jonge kaas in de zon en
mijn huid schuurt als uitgedroogd brood.
Beide billen voelen als gekookte hammen.
Ik vrees dat ik tosti word”
Gedicht “Niet goed snikheet” uit deel 1 “Natuurlijk gedacht”.
Prakkiserend psychofilosoof
Na zoveel jaren nadenken over het “hoe” en “waarom” bleek het, ook na mijn herstel, niet mogelijk om terug te gaan naar de onbevangenheid van weleer.
Ik overpeins graag, vanuit mijn eigen opgedane kennis, hoe de psychiatrie gemotiveerd kan worden om bestaande structuren vanuit een ander gezichtspunt te bezien. Ik heb geen opleiding gehad in de psychiatrie, laat staan een eigen praktijk. Ik kies er bewust voor om puur uit te gaan van mijn eigen ervaringen en gevoelens. Daarom betitel ik mezelf als Prakkiserend Psychofilosoof.
Denken is niet verkeerd. Het maakt de mens uniek. Voor mij was het wel belangrijk om terug naar de basis te gaan. Voor mij is dat “buiten” in de natuur.
Natuurlijk gedacht
De natuur is voor mij een onuitputtelijke bron van inspiratie. Al wandelend laat ik mijn gedachten graag de vrije loop gaan. Ik heb het voorrecht om in een prachtige omgeving met veel natuur te wonen. In de boekenserie “Natuurlijk gedacht” neem ik u mee op een verkenningstocht door de Kempische grensstreek. Als u er zelf op uit wilt trekken, kunt u met de verwijzingen in het boekje makkelijk startpunten voor uw eigen ontdekkingsreis vinden.